Najpełniej styl ten ujawnia się w meblach. Łatwo je rozpoznać:

  • fronty ramowe,
  • delikatne żłobienia,
  • listwy dekoracyjne (moldingi),
  • miękki, subtelny połysk.

 

Za tą wizualną lekkością stoi jednak precyzyjnie dobrana konstrukcja — meble w stylu neoklasycznym muszą nie tylko dobrze wyglądać, ale być trwałe przez lata.

 

Na czym polega specyfika konstrukcji?

Meble w stylu neoklasycznym nie tolerują tymczasowości. Mają budzić wrażenie trwałości — zarówno wizualnie, jak i fizycznie. Oznacza to: przemyślany szkielet, głębokie fronty, nienaganne proporcje. Tu liczy się wszystko: gabaryty, grubość płyty, a nawet sposób mocowania.

 

Klasyczny front z reliefem wymaga nie tylko odpowiedniego kształtu, ale i dobrego materiału. Idealnie sprawdza się tu fronty MDF — gęsta, jednorodna, bez odprysków i pęknięć. Doskonała do frezowania, łatwa do lakierowania, stabilna w czasie — pozwala uzyskać charakterystyczną, cienką ramkę, która definiuje neoklasyczny styl.

 

Dlaczego lite drewno schodzi na drugi plan?

W klasycyzmie wykorzystywano głównie drewno lite. W neoklasycyzmie częściej stosuje się jego nowoczesne interpretacje. Dlaczego?

 

Po pierwsze — lite drewno jest drogie i kapryśne: reaguje na wilgoć, kurczy się, wymaga stabilnych warunków klimatycznych. Po drugie — nie współgra z nowoczesnymi systemami zabudowy: cichym domykiem, mechanizmami magnetycznymi, precyzyjną regulacją.

 

Dziś w stylu neoklasycznym najlepiej sprawdzają się:

  • MDF,
  • naturalny fornir,
  • akryl,
  • płyty lakierowane.

 

Są stabilne, dają pożądaną fakturę i estetykę. Szczególnie polecane są fronty lakierowane na mat — ich aksamitne wykończenie podkreśla geometrię mebla, nie wprowadzając zbędnego przepychu.

 

Z jakich elementów składają się „prawdziwe” meble w stylu neoklasycznym?

Aby mebel rzeczywiście wpisywał się w stylistykę neoklasyczną, kluczowe są proporcje i detale. Nawet w niewielkim wnętrzu można osiągnąć ten efekt, jeśli pracujemy precyzyjnie.

 

Podstawowe elementy to:

  • fronty ramowe z delikatnym frezowaniem,

  • korpusy z wysokiej jakości płyty MDF lub laminowanej płyty wiórowej (LDS),

  • uchwyty wpuszczane lub klasyczne, okrągłe gałki,

  • listwy dekoracyjne, cokoły, panele ramowe,

  • symetryczne rozmieszczenie modułów,

  • jasna, miękka kolorystyka: mleczna biel, szarość, beż, przygaszony błękit.

 

To wszystko nadaje meblom głębię i wizualną harmonię — szczególnie w połączeniu z akcesoriami w ciepłych metalach: mosiądzu, postarzanego złota czy niklu.

 

Styl neoklasyczny w meblarstwie to nie odtwarzanie przeszłości, lecz nowoczesna praca z formą, linią i materiałem.